ધોરણ ૧૦ ગુજરાતી વ્યાકરણ: કહેવતોના અર્થ
આપ મુઆ વિના સ્વર્ગે ન જવાય – જાતે કામ કર્યા સિવાય
સિદ્ધિ મળતી નથી.
આપ સમાન બળ નહિ ને મેઘ સમાન જળનહિ – જાત મહેનત
સર્વશ્રેષ્ઠ છે.
એક પંથ દો કાજ - એક કામ કરતા બે કામ થાય.
ઉજ્જડ ગામમાં એરંડો પ્રધાન - બહુ સારી વસ્તુ ન મળે તો ત્યાં
ઓછી ખરાબ પણ સારી ગણાય.
ઊંટે કર્યા ઢેકા તો માણસે કર્યા કાઠાં - એક અમુક મુશ્કેલી ઊભી કરે, તો બીજું એનો
એવો જ ઉપાય વિચારે.
કજિયાનું મોં કાળું - કજિયાનું પરિણામ સારું ન જ આવે.
ગામને મોઢે ગળણું ન બંધાય - બધાને ટીકા કરતાં એક સાથે ન અટકાવી શકાય.
ઘી ઢળ્યું તો ખીચડીમાં - પોતાને જ લાભ થવો.
ઘેર ઘેર માટીના ચુલા- કોઇ કુટુંબ તકરાર વિહોણું ન હોય.
ચમડી તૂટે પણ દમડીન છૂટે - દુઃખ સહન કરે પણ ધન ન વાપરે.
ચૌદમું રતન ચખાડવું- માર
મારવો.
ટકે શેર ભાજી ટકે શેર ખાજ - સારું નરસું સૌ સરખું.
ડુંગરા દૂરથી રળિયામણા - દૂરથી બધું જ સુંદર દેખાય છે.
તેલ જુઓ તેલની ધાર જુઓ - સંજોગો જોઈને ધીરજથી કામ કરો.
દાઢીની દાઢી ને સાવરણીની સાવરણી – શોભાની શોભા ને કામનું કામ એમ બંને હેતુ સરે.
દીકરી ને ગાય દોરે ત્યાં જાય - આપણે ત્યાં જૂના જમાનામાં
દીકરી અને ગાયને બીજાની ઇચ્છા મુજબ જ વર્તવુ
પડતું હતું.
દુકાળમાં અધિક માસ - મુશ્કેલીમાં ઉમેરો થવો.
દૂધનો દાજ્યો છાશ ફૂંકી
ફૂંકીને પીએ - એકવાર કડવો અનુભવ થયા પછી
ભયન હોય ત્યાં પણ ભય દેખાય.
ધોબીનો કૂતરો નહિ ઘરનો કે નહિ ઘાટનો – બેય પક્ષને
પ્રસન્ન રાખવા મથનાર નિષ્ફળ જાય છે.
ન બોલ્યામાં નવગુણ – કોઈ ગંભીર વાત જોવા જાણવા છતાં પણ
મૂંગા રહેવામાં જ મજા છે.
પાકે ઘડે કાંઠા ન ચડે - અમુક વખત વીતી ગયા પછી નવું કામન
શીખાય.
પાણીમાં રહેવું ને મગર સાથે વેર - જેના હાથ નીચે રહેતા હોઈએ
તેની સાથે વેર બાંધવુઠીક નહિ.
બાંધી મૂઠ્ઠી લાખની - કોઈ ખાનગી વાત જાહેર ન થાય ત્યાં
સુધી જ વ્યક્તિની પ્રતિષ્ઠા સચવાયેલી રહે છે.
બાવાના બેય બગડ્યા - બંને બાજુનો લાભ લેવાના મોહમાં બંને
બાજુથી નુકશાન થવું.
ભાવતું હતું તે વૈધે કહ્યું - પોતાને ગમતું હોય અને સ્વજન તેમ
કરવાનું કહે.
મન ચંગા તો કથરોટમાં ગંગા - અંતઃકરણ પવિત્ર હોય તો યાત્રા
કરવાની જરૂર નથી.
મન હોય તો માળવે જવાય. - ઇચ્છા હોય તો બધું થાય.
મુખમાં રામને બગલમાં છૂરી - દેખાવે સારો પણ દિલમાં કપટી.
રામ રાખે તેને કોણ ચાખે? - પ્રભુ રક્ષે
તેને કોઈ નુકશાન ન કરી શકે.
વખાણી ખીચડી દાંતે વળગે. - વખાણીએ તે જ ખરાબ નીવડે.
શેઠની શિખામણ ઝાંપા સુધી - મોટા માણસની સલાહ થોડો વખત જ
ધ્યાનમાં લેવાય છે.
હાથે તે સાથે - જાતે કરીએ તે જ પામીએ.
પાણી પહેલાં પાળ બાંધવી – દીર્ઘ દૃષ્ટિ વાપરવી.
બકરું કાઢતા ઊંટ પેસવું - નાનું વિઘ્ન દૂર કરતા મોટું
વિધ્ન આવી જાય.
બાર હાથનું ચીભડું ને તેર હાથનું બી – અશક્ય વાત
ભેંસ ભાગોળે ને ચાશ છાગોળે – કપોળ કલ્પનામાં રાચવું.
મફતનાં મરી કોને તીખા લાગે? – પારકે પૈસે
મજા કરવી સૌને ગમે.
મીઠા ઝાડનાં મૂળ ન કઢાય - કોઇની ભલમનસાઈ કે ઉદારતાનો
ગેરલાભ ન લેવાય.
મોસાળે જમણ અને મા પીરસનારી – સર્વ પ્રકારની અનુકૂળતા મળી
રહેવી.
લક્ષ્મી ચાંલ્લો કરવા આવે ત્યારે મોં ધોવા ન જવાય - આવેલી તક ન
ગુમાવાય.
0 Comments